Kara Şövalye Klasikleri Serisi Bölüm 4: Sondan Yapılan Başlangıç

Gotham Şehri bomba bir haberle sallanıyor, insanlar korkularından sokağa çıkamıyordu. Okullar bir süreliğine tatil edilmişti. Gotham'daki dükkanların hepsi kapalıydı. Hatta bu durum o kadar ileri gitmişti ki halk tarafından polis merkezine düzenlenen bir baskında yarasa sinyali yok edilmişti.  Bir şehir düşünün, düşündünüz mü? Şimdi de Joker'in o şehri neredeyse ele geçirdiğini, şehirdeki neredeyse tek adalet sembolünün içine ettiğini düşünün.
"Alfred, Alfred neredesin? KAHRETSİN ALFRED, BU DURUMDAN NASIL KURTULACAĞIM?"
"Kusura bakmayın efendi Bruce ama ben de diğer herkes gibi saat yedide Joker'in yayınını gördüm ve ne yapacağınız hakkında ne yazık ki en ufak bir fikrim bile yok."
"Bu sefer çok ileri gitti. Sence bütün bunlardan nasıl kurtulabilirim?"
"O lanet palyaçoyu sizden iyi tanıyan herhangi biri olduğunu sanmıyorum, efendim."
"Aslında, bir dakika Alfred, sanırım bir planım var. Bunun için fazlaca miktarda Yarasa-Unutkanlık-Spreyi'ne ihtiyacım var."
"Oldu bilin, efendim."
...........BİRKAÇ SAAT SONRA..........
"Lanet olsun Bruce Wayne, Canın cehenneme yarasa!"
"Efendi Bruce, halk koyduğumuz bariyeri aştı."
"Bir bariyer daha koyun Alfred, biraz daha zamana ihtiyacım var."
"Elinizi çabuk tutsanız iyi olur, efendi Bruce."
"Lanet olası Joker, o olmasaydı... Yaptığı onca şey yetmezmiş gibi... Sakin ol, Bruce, biliyorsun; o bir deli. Psikopat, katil, manyak... Hem onunla bir geçmişin de var. Ah, tabii. Ailenin onunla bir geçmişi var."
"Alfed!"
"Efendi Bruce?"
"Kostümümü getir."
"Sadece meraktan soruyorum, amacınız ne efendim?"
"Birazdan görürsün, bu arada, bana Joker'in yerini bulabilir misin?"
"Tabii, efendim."

Bruce Wayne hızlı bir şekilde kostümünü giydi, artık o Batman'di. Aynada kendine baktı, biraz yaşlanmıştı. Bunun pek de bir önemi yoktu, en azından Joker'i yakalayana kadar Batman için hiç bir şeyin önemi yoktu. Onu yakalayacaktı ve...Ve... Doğrusu, Batman emin değildi. Onu öldüremezdi, yapamazdı. Joker ne yaparsa yapsın onu öldüremezdi. Onu seviyor muydu? İşte Bruce'un şüphe ettiği şey buydu.
"Alfred, bariyerleri kaldır. Bu arada Joker'i buldun mu?"
"Evet, efendim. Joker kameralara göre şu anda evinizin önünde."
"Teşekkür ederim Alfred."
Batman açılan kapıdan yavaşça süzüldü ve halka doğru baktı. Gerçekten onu sevmiyorlar mıydı? Bilmiyordu.
"İşte Batman orada, çocuklar! Hahahahahaha! Öldürün onu!"
Bu ses tanıdıktı. Ah, bu Joker'di.
"Bundan sonrası tamamen plana göre hareket etmek zorunda." diye fısıldadı Batman, maskesinin altından. Bir yandan Joker'i izliyor, bir yandan da üzerine gelen kızgın topluluğu uzaklaştırmaya çalışıyordu. O anın gelmesini bekliyordu. Joker ona biraz yaklaşacaktı ve işte o zaman olan olacaktı. Batman hızlıca maskesindeki filtreyi çalıştırıp etrafa yüksek dozda Yarasa-Unutkanlık-Spreyi'ni sıkacaktı. Bu da insanlara yaşadıkları son 4 günü unutturmaya yeter de artardı bile. Buradan çıktığı zamansa bütün Gotham'a bu spreyi yayacaktı. Bunu yapmak tabii ki de kolay değildi. Ama o Batman'di. Yapabilirdi.
"Ah, hahahahaha, Batman, nasılsın eski dostum? Umarım başına gelecekler için hazırsındır. Hepsinden önce, bir fıkra dinlemek ister misin? Başlıyorum; Bir adam varmış, adı Bruce Wayne'miş. 8 Ağustos gecesi, tam da şu anda, ölmüş, hahahahahaha!
"Biraz daha yaklaş, Joker, azıcık daha..."
Bruce Wayne etrafını sarmalayan insanlardan kurtulup birden Joker'in üzerine atladı. Yarasa-Unutkanlık-Spreyi'ni kullanmanın tam vaktiydi.
"Alfred, spreyi sal." dedi Batman, yukarıdan boğuk bir ses duydu;
"Pekela efendi Bruce.." Batman maskesinde filtre olmasına rağmen üzerine bir ağırlık çöktüğünü hissetti...
.............1 GÜN SONRA...........
"Efendi Bruce?"

"Alfred?"
"İyi misiniz?"
"Sanırım. Ne kadar zamandır bu yataktayım?"
"Bir gündür, efendim."
"Peki Sprey?"
"Ah, o şeyi ziyan etmeden harcamamızın tek yolunun kapsüllerin içine aktarmak olduğunu düşündüm ve işlem bittikten sonra da bütün kapsülleri Gotham Kanalı'na boşalttırdım. Tek sorun kanal temizlenene kadar oradan su içen herkesin hiç bir şey hatırlayamayacak olması."
"Joker o spreye maruz kaldı mı peki?"
"Muhtemelen."
"O zaman Alfred, gerçekten bitti."
"Pek sanmıyorum efendim, Joker'i bilirsiniz."
"Artık onu tanıyamıyorum."
                                                           SERİ SONU
-M.J.